Warszawska Fabryka Motocykli, „kuźnia” polskiego przemysłu motocyklowego

Warszawska Fabryka Motocykli, „kuźnia” polskiego przemysłu motocyklowego.

W Państwowych Zakładach Samochodowych nr. 2 (PZS) w Warszawie przy ul. Mińskiej 25 w latach 1948 – 50 uruchomiono produkcję motocykla Sokół. Wykonano ich tylko 2000. Motocykl ten był zmodernizowaną wersją DKW RT125. Różnił się on od swojego pierwowzoru m.in. kształtem zbiornika paliwa i błotników, stopniem sprężania, mocą silnika, gaźnikiem, instalacją elektryczną.

W sierpniu 1951 roku oficjalnie rozpoczęła swoją działalnością Warszawska Fabryka Motocykli, którą zlokalizowano na terenach PZS.

W grudniu 1951 roku w WFM zmontowano pierwszą serię 100 motocykli M04. Warszawska fabryka przejęła produkcję tego modelu od Kieleckich Zakładów Wyrobów Metyalowych. Seryjna produkcja tch motocykli ruszyła w drugim kwartale 1952 roku. W połowie 1954 r. rozpoczęto produkcję koleknego modelu – M05 – ze zmodernizowanym przednim zawieszeniem. Był to model przejściowy, którego wykonano tylko nieco ponad 12 tys. sztuk. Natomiast już w grudniu tego roku zmontowano serię informacyjną WFM M06. Był to motocykl znacznie nowocześniejszy w porównaniu z dotychczasowymi produktami. Po raz pierwszy na zbiornikach pojawiło się charakterystyczne logo firmy.

M06 stał się w bardzo krótkim czasie najpopularniejszym motocyklem w Polsce. Był też bazą dla wielu innych konstrukcji powstałych w WSK w Świdniku oraz SHL w Kielcach. Warto podkreślić, że opracowania konstrukcyjne i badawcze specjalistów z WFM były wielokrotnie wdrażane do produkcji także w innych zakładach w Polsce.

W 1955 roku WFM opracowała konstrukcję pierwszego polskiego skutera „Żuk”. Rok póżniej gotowe były następne prototypy – ” Bąk” i ” Osa” . „Osa” jako jedyna weszła w póżniejszym czasie doo produkcji seryjnej. W okresie 6 latprodukcji zmontowano ich ok. 25000 sztuk. Skuter ten był podstawą do opracowania ciekawych, prototypowych konstrukcji – trzyosobowego mikro-samochodu o nazwie „Fafik” ( 1958 rok) oraz trójkołowca Ł13 przeznaczonego dla pracowników poczty (1961).

W 1956 r. produkcja osiągnęła poziom 30 tys. sztuk. natomiast rok póżniej wprowadzono taśmowy system montażu, a kolorem charakterystycznym dla „WFM-ek” stał się wiśniowy. WFM otworzyła pierwszy w Polsce fabryczny salon sprzedaży. MIeścił się on w centrum Warszawy przy ulicy Kruczej. Oferowane w nim motocykle M06 kosztowały wówczas 7000 a ” Osy” – które tu trafiły w 1959 r. – 17 000 zł.

W 1962 r. dzienna produkcja WFM wynosiła około 200 pojazdów, zakład zatrudniał prawie 2000 osób. Niestety z inicjatywy władz partyjnych oraz Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego, 1 stycznia 1965 r. Warszawską Fabrykę Motocykli połączono z Polskimi Zakładami Optycznymi. Baza technologiczno – produkcyjna WFM miała odtąd być wykorzystywana do celów wojskowych. W 1965r. wyprodukowano jeszcze 55 tyś. motocykli WFM i 6 tyś. skuterów ” Osa”. WFM definitywnie zakończyła produkcję motocykli z końcem marca 1966r. Wytwarzała w tym czasie kilkanaście różnych modeli motoró i skuterów, a łączna ich produkcja przekroczyła pół miliona egzemplarzy.

Polityczna decyzja odnośnie losów WFM spowodowała istotny uszczerbek dla polskiego przemysłu motoryzacyjnego, który utracił jeden z wiodących swoich zakładów. Decyzja ta była tym bardziej chybiona, bowiem jak okazało się wkrótce – realizacja programu rozwoju produkcji dla wojska zakończyła się fiaskiem.

Oferta motocykli

Motocykl szosowo-miejski	Motocykl szosowo terenowy
Mały motocykl z silnikiem o pojemności 50 cm	WFM 50 cm Trial
WFM 80 cm Trial	Mały motocykl z silnikiem o pojemności 80 cm
WFM 125 szosowa lux	WFM 125 szosowa standard
WFM 125 terenowa	WFM 150 szosowa standard